Metoda Warnkego to kompleksowa diagnostyka i terapia dysleksji rozwojowej u dzieci, wykorzystująca oddziaływanie wielokierunkowe, angażujące nie tylko wzrok i słuch, ale także funkcje motoryczne.
Metoda Warnkego jest skuteczną formą terapii dla dzieci i dorosłych z dysleksją, trudnościami w czytaniu i pisaniu oraz wieloma innymi problemami w uczeniu.
Terapia opiera się na pracy z wysokiej klasy medycznymi narzędziami diagnostycznymi i treningowymi. Jest ukierunkowana na zmianę zaburzonych funkcji, które są niezbędne w procesie czytania i pisania.
Aparatura stosowana w metodzie Warnkego to wysokiej klasy sprzęt i oprogramowanie służące do diagnostyki i treningów centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego, zaburzeń przetwarzania spostrzeżeń w obszarze wzroku i zdolności motorycznych, automatyzacji koordynacji półkul mózgowych oraz rozwoju i automatyzacji „wzrokowego języka”.
Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (APD)
Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD – Central Auditory Processing Disorders) to zaburzenia pracy zmysłu słuchu wynikające z nieprawidłowości na poziomie centralnego układu nerwowego (przy prawidłowej budowie i pracy części obwodowej, czyli uszu), które obejmują szeroki zakres objawów. Występowanie chociaż jednego z nich pozwala na postawienie diagnozy wskazującej na centralne zaburzenia przetwarzania suchowego. Są to następujące objawy:
- zaburzenia lokalizacji źródła dźwięku;
- zaburzenia różnicowania dźwięków;
- zaburzenia rozpoznawania wzorców dźwiękowych;
- zaburzenia umiejętności rozumienia mowy w obecności sygnału zagłuszającego;
- zaburzenia umiejętności rozumienia mowy zniekształconej;
- zaburzenia analizy czasowych aspektów sygnału dźwiękowego (zaburzenia zdolności do przetwarzania bardzo krótkich sygnałów dźwiękowych, również maskowanie dźwięków następujących i poprzedzających, zaburzenia umiejętności porządkowania czasowego dźwięków, zaburzenia integracji czasowej dźwięków;
- zaburzenia lateralizacji (dominacji stronnej) słuchowej;
- zaburzenia odbierania sygnałów współzawodniczących (na przykład dochodzących do obojga uszu)
Głównym założeniem metody Warnkego jest to, że przyczyną trudności w nauce wśród dzieci są centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego. Dzieci te są niezdolne do zapamiętania wzorców dźwiękowych słów, które słyszały we wczesnym okresie swojego życia. Ponieważ nie wiedzą, jakie jest właściwe „brzmienie” słowa, nie wiedzą też, z jakich liter i głosek powinno się ono składać. Wiele dzieci rozwija w to miejsce różne inne sposoby czytania, np. próbują rozpoznawać słowa tuż po ich pojawieniu się – postrzegają słowa jak obrazki. Czyniąc to, są niezdolne do rozpoznania – i nauczenia się – wewnętrznej struktury słowa (metody podziału słowa na głoski i przypisania im liter).
Badania nad dysleksją i związanymi z nią deficytami funkcji poznawczych zaowocowały „krokiem milowym” w kierunku właściwej diagnozy, a co za tym idzie również skutecznej terapii, w której konieczne jest oddziaływanie wielokierunkowe, angażujące nie tylko wzrok i słuch, ale także funkcje motoryczne. Jednym z ekspertów zajmujących się tym obszarem był Fred Warnke, który opracował metodę wykrywania i treningu tych deficytów. Udowodnił on, że jedną z najważniejszych przyczyn afazji i dysleksji są zakłócenia słyszenia centralnego. Uważał również, że można je zredukować stosując odpowiedni trening.
I w tym właśnie może pomóc metoda Warnkego…
Celem metody jest kompleksowa pomoc dzieciom z dysleksją i trudnościami w uczeniu się oraz wsparcie w terapii logopedycznej.
Drugim zasadniczym filarem metody Warnkego jest tzw. trening lateralny, którego celem jest automatyzacja i ulepszenie koordynacji pracy półkul mózgowych.
Trening metodą Warnkego:
Pełny trening opracowany przez Freda Warnke jest oparty na treningach obejmujących trzy obszary:
- automatyzację przetwarzania spostrzeżeń w obszarze słuchu, wzroku i zdolności motorycznych;
- automatyzację koordynacji półkul mózgowych;
- rozwój i automatyzację „wzrokowego języka”.
Drugim zasadniczym filarem metody Warnkego jest tzw. trening lateralny, którego celem jest automatyzacja i ulepszenie koordynacji pracy półkul mózgowych. W trakcie treningu dziecko/pacjent słyszy w słuchawkach dwa różne głosy dobiegające z różnych kierunków. Zmieniają one swoją lokalizację i wydaje się, że krążą wokół głowy.
Zajęcia w szkole prowadzi pedagog szkolny Edyta Warowna.
